بررسی معیار زیبایی آقایان و خانم ها در جامعه مدرن

بر کسی پوشیده نیست که زیبایی ظاهری نوعی تحسین، شگفتی و حتی حسادت دیگران را به همراه دارد.

همانطور که زیبایی خودش را در دنیای مصرف‌گرایی جا می‌دهد، به خودی خود تبدیل به یک ارز می‌شود و متعاقباً در همان دوگانگی شیطان‌سازی و بزرگ‌نمایی قرار می‌گیرد که پول در آن قرار می‌گیرد.

یعنی همان طور که پول به خودی خود منبعی خنثی است که مردم احساسات بسیار شدیدی را به آن می‌چسبانند، زیبایی ظاهری نیز اغلب راهی برای انجام همین کار است.

شاید در هیچ زمانی زیبایی در همان زمان و در همان سکوها به این اندازه شیطانی و بیش از حد مورد ستایش قرار نگرفته باشد.

البته، باید به نقشی که رسانه‌های اجتماعی در ارائه این پلتفرم‌ها برای زیبایی ایفا می‌کنند که به‌طور بی‌شرمانه‌ای (و شرمنده عمومی) به شیوه‌هایی سریع‌تر و زودگذرتر از هر مجله یا تلویزیونی تا کنون بازی می‌کنند، ایفا می‌کنند.

ما اغلب به وجود «استانداردهای زیبایی» اشاره می‌کنیم، اصطلاحی که تصویری شبیه کارداشیان را از آنچه اکنون زیبایی مطلوب برای زنان است، تداعی می‌کند.

اگرچه اغلب نیت خوبی در پشت تلاش‌ها برای «برچیدن» استانداردهای زیبایی وجود دارد، با این حال، تحلیل کمی در مورد منشأ چنین استانداردهای زیبایی وجود دارد، صنایعی که صرف نظر از اینکه ما چگونه «تصور مجدد» کنیم، از این استانداردها سود خواهند برد.

آنها، و نیاز زنان به یک بار برای همیشه اذعان عواقب سرزنش همه تقصیرها به گردن مردان برای تداوم استانداردهای زیبایی گفته شده.

به این معنا نیست که مردان بخشی از چرخه ای نیستند که استانداردهای زیبایی غیرواقعی را تداوم می بخشد، بلکه به این معنا نیست که شاید پاسخی به استانداردهای زیبایی امروزی وجود داشته باشد که بی نهایت قدرتمندتر و ارزشمندتر از صرفاً رد کردن آنها باشد.

درک اینکه استانداردهای زیبایی از کجا می آیند قبل از تصمیم گیری در مورد اینکه آیا باید به آنها برچسب “مشکلاتی” بزنیم یا نه

اصطلاح «استانداردهای زیبایی» چتری برای توصیف ویژگی‌های فیزیکی اغلب غیرواقعی (و با رسانه‌های اجتماعی، اغلب به معنای واقعی کلمه غیرواقعی) است که اگر امیدواریم سبک زندگی فعلی خود را ارتقا دهیم، باید به آنها دست پیدا کنیم و آرزوی دستیابی به آن‌ها را داریم.

با این حال، مشکل این اصطلاح چتر این است که بین آنچه که به طور سنتی از نظر مردان، از نظر زنان دیگر، و با توجه به صنایع مد/زیبایی زیبا تلقی می‌شود، تفاوتی قائل نمی‌شود.

در عوض، فرض بر این است که همه این احزاب تصویر یکسانی از زیبایی زنانه را تایید می‌کنند، و این به سادگی درست نیست.

حقیقت، صرف نظر از اینکه برای تشریح آن وقت بگذاریم یا نه، این است که این سه گروه، همگی تفاوت‌های جزئی در درک خود از اینکه یک زن جذاب است، دارند.

درست است، اکثر مردان ویژگی‌ها و ویژگی‌های فیزیکی خاصی را در زنان پیدا می‌کنند که تمایل دارند آن‌ها را جذاب بدانند، و بین درک مردان از زیبایی و درک صنعت از زیبایی همپوشانی زیادی وجود دارد، اما مسئله ادغام کامل این دو این است که اغلب آنها را مجبور می‌کند.

زنان به جایی می رسند که معتقدند مردان به خاطر استانداردهای غیرواقعی زیبایی مقصر هستند (و اجازه می دهند صنعت زیبایی بدون اینکه واقعاً مسئولیتی را بر عهده بگیرند، کنار برود).

این شیشه‌های ساده‌شده نسبت به «استانداردهای زیبایی» ما، همانطور که ما آن‌ها را می‌نامیم، بسیاری از زنان را به انتخاب دردناکی سوق می‌دهد که یا مشتاق وسواسی برای همگام شدن با آنها هستند یا به طور کامل آنها را برای چیزی که اغلب به احساس کاذب خوشبختی تبدیل می‌شود، رد کنند.

در تلاش برای جذاب شدن، همانطور که این واژه توسط مردان و دیگران تعریف می‌شود، ما اغلب آنچه را که زیبایی ذاتی بدن زنانه می‌دانیم از دست می‌دهیم (نوعی زیبایی که نه تنها در شکل فیزیکی است، بلکه از جنبه فیزیکی نیز استفاده می‌کند.

شکلی برای نشان دادن ویژگی های زنانه مهربانی و همدلی در جسمانی بودن)

واقعاً مایه شرمساری است که فرصت های بی شماری را که دنیای مدرن برای ما در اختیار دارد را از دست بدهیم تا زیبایی طبیعی را که واقعاً داریم برجسته کنیم، در صورتی که نگران پیدا کردن آن نباشیم.

برای بسیاری از زنان، به‌ویژه آن‌هایی که از انواع دیسفوریا (همچنین اختلالات خوردن و سایر اشکال اضطراب که با مشکلات پیرامون ظاهر خود سروکار دارند) رنج می‌برند، زیبایی هرگز مانند یک ویژگی ذاتی به نظر نمی‌رسد که طبیعت به روش‌هایی که به ما داده است.

برای بسیاری از زنان، زیبایی بیشتر شبیه یک جستجوی پوچ اما ضروری و یک گلوله نقره ای واقعی برای از بین بردن تمام ادراکات منفی از خود است.

زیبایی ذاتی در مقابل زیبایی برساخته اجتماعی (و رابطه همزیستی بین این دو)

علیرغم آنچه که اغلب وسوسه انگیز است، زیبایی صرفاً یک ساختار اجتماعی نیست.

مانند هر جنبه دیگری از انسانیت، یک رابطه همزیستی بین آنچه که فطری است و آنچه از نظر اجتماعی ساخته شده است وجود دارد.

البته، بسیاری از عناصر بیان زیبایی از نظر اجتماعی ساخته شده اند (به هر حال ما با آرایش و لباس های بدن به دنیا نیامده ایم)، اما در هسته آنها، این محصولات و آیین ها برای اشاره به چیزی ذاتی در مورد زیبایی زنانه استفاده می شوند.

اینجا جایی است که درک صنعت از زیبایی و درک مردان از زیبایی با هم تلاقی می‌کنند

– جایی که محصولات با هدف تقویت فیزیک زنانه پیش از آنها به بازار عرضه و فروخته می‌شوند.

درست است، بسیاری از مردان در جذابیت، دود و آینه‌هایی که آرایش، لباس، فیلترها و غیره ایجاد می‌کنند غرق می‌شوند، اما خود این چیزها چیزی نیست که بیشتر مردان دنبال می‌کنند.

برای اکثر مردان به‌عنوان برجسته‌کننده زیبایی‌هایی هستند که از نظر بیولوژیکی برنامه‌ریزی شده‌اند تا به دنبال آن باشند.

بنابراین، مردان هیچ سودی از بازاریابی این ابزارهایی که زنان برای بهبود ظاهر خود استفاده می کنند، ندارند.

این نیز به این معنی نیست که شرم بر کسانی باشد که (چه با انتخاب یا نه) خارج از پارامترهای زیبایی سنتی دروغ می گویند.

در واقع، اینجاست که ما این فرصت را داریم که به استانداردهای زیبایی به روشی بی‌نهایت قدرتمندتر از صرفاً “برچیدن” آنها پاسخ دهیم.

ما قدرت دیدگاه، شخصیت و متقاعدسازی فردی را داریم.

صرفاً رد استانداردهای زیبایی اجتماعی به معنای اتخاذ رویکردی در نهایت رضایت‌بخش و نیهیلیستی به موضوع است.

این یک سفر بسیار رضایت بخش است که به درون خود نگاه کنید و کشف کنید که چه چیزی در ظاهر شما جذاب است، صرف نظر از اینکه در کجا مطابق با این استانداردها قرار می گیرد.

در ابتدا، ممکن است شما را ملزم کند که زمان کمتری را در رسانه‌های اجتماعی یا مکان‌های دیگری که زیبایی مردم با چنین سرعتی تهاجمی برای شما به فروش می‌رسد، صرف کنید.

همچنین بسیار مهم است که تشخیص دهید که بخواهید ظاهر خود را تغییر دهید و همچنین تغییر نکردن اشکالی ندارد، و وقتی از نظر ظاهری امن هستید، نیازی به دفاع از آن در چنین پلتفرم هایی یا درخواست موافقت دیگران نیست.

جنبه های زیبایی را به خاطر بسپارید (جنبه هایی که بله، اکثر مردان آن را جذاب می دانند) که نمی توان آنها را روی صفحه نمایش گوشی نشان داد.

در زیبایی ظاهری فرصتی برای درخشش شخصیت وجود دارد.

این فقط لبخند در تبلیغ آرایش نیست که زیباست، بلکه لبخندی که با یک اظهار نظر محبت آمیز یا یک شوخی خنده دار می زنید زیباست.

اجازه ندهید صنعت زیبایی را به مجموعه‌ای از عکس‌های ویرایش‌شده‌ای که برای فروختن به شما استفاده می‌شود.

با استفاده از زیبایی‌تان به‌عنوان وسیله‌ای برای شخصیتی درخشان‌تر، پویا، و واقعاً منحصربه‌فرد، آن را بازیابی کنید، و پس از آن هیچ کس برای این کار مقصر نیست.

انتشار “استانداردها” زیرا تنها مواردی که به آنها توجه می کنید استانداردهایی هستند که از یک مکان معتبر برای خود تعیین می کنید.

اگر از مطلب مورد توجه شما قرار گرفت خوشحال می شویم دیدگاه خود را با ما در میان بگذارید…